O nas

Po wyzwoleniu Warszawy budynek zajmowały różne instytucje państwowe. W roku 1956 Komitet Korczakowski pod przewodnictwem Igora Newerlego rozpoczął zabiegi o jego odzyskanie z przeznaczeniem go na dom dziecka. Na fasadzie budynku odsłonięto tablicę upamiętniająca Janusza Korczaka oraz zamordowane dzieci i personel Domu Sierot.

W roku 1957 odzyskano budynek. Rozpoczęto przygotowania wnętrz do ponownego przyjęcia dzieci. Zlikwidowano ogromne sypialnie, teren okalający budynek został poszerzony, założono trawniki, posadzono drzewa, ustawiono urządzenia sportowe. W dniu 11 września 1957 roku uroczyście otwarto Państwowy Dom Dziecka nr 2 im. dr Janusza Korczaka.

W dniu 14 września 1979 roku, w Trakcie uroczystych obchodów 100 rocznicy urodzin Korczaka, odsłonięto na podwórzu, przed budynkiem, pomnik. Autorem rzeźby, przedstawiającej głowę J. Korczaka, był Xawery Dunikowski. W dniach 18-19 maja 1988 roku, podczas uroczystości 75 rocznicy powstania Domu Sierot, odsłonięto tablicę upamiętniającą działalność Stefani Wilczyńskiej. W pobliżu głównej bramy umieszczono kamień poświęcony Piotrowi Zalewskiemu, długoletniemu dozorcy Domu Sierot, rozstrzelanemu przez Niemców na podwórzu w sierpniu 1944 r.

Powojennymi Dyrektorami placowki byli:

Maria Falkowska - kierowała placówką w latach 1957 - 1973. Uczestniczyła w renowacji i urządzaniu domu. Przygotowywała przyszłych pracowników domu dziecka do działalności kontynuującej tradycje Domu Sierot i idee pedagogiczne J. Korczaka.

Alicja Grotkowska - Dyrektor Domu Dziecka w latach 1973 - 1985.

Halina Tarnacka - wieloletnia wychowawczyni Domu Dziecka i Dyrektorka placówki w latach 1985 - 1988.

Zofia Wnuk-Kowacz - Dyrektor Domu Dziecka w latach 1988 - 1989.

Tadeusz Wolski - wychowawca Domu Dziecka w latach 1980 - 1990. Dyrektor placówki od 1990 roku do końca lutego 2010 r.

Barbara Młodziejewska - pracownik socjalny od IX.2000 r. W okresie od 1 marca 2010 r. do 14 października 2010 r. pełniła obowiązki dyrektora placówki a od 15.X.2010 r. jest dyrektorem Domu Dziecka.